پرسپکتيو در عکاسي معماري
در عکاسي معماري ايجاد پرسپکتيو مسير مستقيم (Rectilinear Perspective) اهميت زيادي دارد و در اين نوع عکاسي عموما به اين روش تصاوير بناهاي معماري تهيه مي شود.براي اين کار لازم است ابتدا دوربين عکاسي بر روي يک سه پايه مستقر گردد. سپس با کمک تراز دوربين دوربين در سطح افقي و همچنين در محور جلو به عقب تراز شود. در اين حالت سنسور دوربين از لحاظ چپ و راست تراز بوده و نسبت به زمين کاملا عمودي (گونيا) خواهد بود در اين حالت تصوير بدست آمده، تصويري مستقيم تلقي مي شود.در بعضي دوربين ها، تراز بصورت ديجيتالي در داخل آنها تعبيه شده است. همچنين مي توان از تراز خارجي که عمدتا به شکل حبابي ساخته مي شوند (Camera Bubble Level) و بر روي کفشک (Hotshoe) دوربين نصب مي شود براي اين منظور استفاده کرد.
در عکاسي معماري وقتي موقعيت دوربين نسبت به ساختمان مورد نظر طوري باشد که اگر بخواهيد تصوير کل ساختمان را در کادر داشته باشيد، لازم باشد زاويه ديد دوربين را به سمت بالا متمايل کنيد، تصوير بدست آمده از ساختمان دچار تغيير در پرسپکتيو شده و خطوط عمودي ساختمان به شکل همگرا ديده مي شوند. براي جلوگيري از اين موضوع لازم است دوربين و سطح لنز نسبت به زمين در زاويه قائم قرار گيرد تا در تصوير ثبت شده پرسپکتيو صحيحي از نظر معماري بوجود آورد.
ولي در خيلي موارد براي اينکه بتوان تصويري تخت از نماي سوژه بدست آورد، لازم است دوربين به اندازه کافي از سوژه دور شود تا بتواند در حالت عمود بر سطح زمين، نماي کامل ساختمان را نيز در کادر تصوير داشته باشد.هرچه فاصله دوربين از سوژه بيشتر شود و هرچه لنز دوربين فاصله کانوني بلندتري داشته باشد(لنز تله فوتو)، خطوط عمودي سوژه و صحنه از نظر بصري صاف تر و بطور عمودي در تصوير ديده خواهند شد.اما آنچه مسلم است اينکه در دنياي واقعي هميشه نمي توان به اندازه کافي از سوژه دور شد و معمولا موانع مختلفي بر سر راه است. يکي از راه هاي مناسب براي رفع اين مشکل، استفاده از لنزهاي اصلاح پرسپکتيو يا تيلت- شيفت (Tilt-Shift Lens) مي باشد. اين لنزها در ناحيه بدنه خود قابليت تغيير جهت دارند بطوريکه امتداد موازي سطح خارجي لنز نسبت به سنسور را در آنها مي توان تغيير داد و اين دو سطح را نسبت به يکديگر زاويه دار نمود. با کمک اين لنزها مي توان در حالي که سطح تراز دوربين از لحاظ چپ و راست و عمودي بودن سنسور نسبت به زمين حفظ شده است، به طور موثري از فواصل نزديکتر و درحاليکه لنز دوربين به بالا نگاه مي کند از سوژه عکس گرفت.
با ورود عکاسي معماري به عصر ديجيتال و توسعه نرم افزارهاي ويرايش عکس (همچون لايت روم و فوتوشاپ) ، مي توان مواردي از اشکالات موجود در پرسپکتيو را که در عکاسي معماري رخ مي دهد از طريق نرم افزارهاي مذکور برطرف نمود. البته اين نوع اصلاح پرسپکتيو نيز محدوديت هاي خاص خودش را دارد و در موارد تغييرات شديد پرسپکتيو توانايي برطرف نمودن آن را نخواهد روش هاي مختلفي براي ايجاد و تشديد پرسپکتيو در تصاوير وجود دارند که با تکنيک هاي بصري و روش هاي ترکيب بندي که اصولا درک آنها بسيار ساده است ايجاد مي شوند. آشنايي با روش هاي مختلف ايجاد پرسپکتيو به عکاس کمک مي کند تا راه هاي تغيير و يا حفظ پرسپکتيو مورد نظرش را از ابعاد مختلف در نظر گيرد و به شکل مناسبي بکار برد.براي ايجاد بهترين پرسپکتيو بايستي در هر عکسي که مي گيريد از چشمانتان به خوبي استفاده کنيد. همواره عناصر و جزئيات تشکيل دهنده صحنه، خطوط همگرا، زاويه دوربين، نوع لنز مورد استفاده و فنون ايجاد پرسپکتيو را مورد توجه قرار دهيد تا با استفاده از آنها بتوانيد آثاري خلاقانه بيافرينيد.به اين نکته توجه کنيد که تقويت ديد عکاسانه و تصوري که هنگام عکاسي از نتيجه نهايي کار در ذهن خود مي سازيد از مهمترين عوامل موفقيت در خلق يک عکس فوق العاده خواهد بود.
درباره این سایت