پرسپکتيو حجمي
وقتي که عنصري در يک صحنه داراي سايه است، اين سايه نه تنها حس عمق در تصوير ايجاد مي کند بلکه بر کيفيت سه بعدي آن عنصر نيز تاکيد دارد. بطور کلي سايه اشياء و عناصر موجود در صحنه در خصوص شکل و اندازه آنها اطلاعاتي به بيننده منتقل مي کنند. همچنين در مواقعي که قسمتي از سوژه روشن و قسمت ديگري از آن در سايه قرار گرفته است حس عمق در تصوير تشديد مي شود. به عنوان مثال تصوير پرتره يک فرد را در نظر بگيريد که نورپردازي آن از يک طرف صورت انجام شده است و نيمي از صورت وي در تاريکي قرار دارد و يا مثال ديگر هلال ماه است که قسمتي از آن در سايه واقع شده است. به اين حالت که توسط عناصر تصوير سايه ايجاد مي شود و يا قسمتي از آنها در سايه قرار دارد و حجم آنها در تصوير مورد تاکيد قرار مي گيرد، پرسپکتيو حجمي (Volume Perspective) گفته مي شود. اين نوع پرسپکتيو باعث مي شود تا حس عمق در عکس تشديد شود.
پرسپکتيو همپوشاني
پرسپکتيو همپوشاني (Overlap Perspective) وقتي اتفاق مي افتد که بعضي عناصر تصوير که جلوتر از ساير عناصر قرار دارند،
قسمتي از سطح عناصر پشتي را بپوشانند بطوريکه قسمتي از عناصر پشتي که دورتر از دوربين قرار گرفته اند در تصوير ديده نمي شود.
بدون توجه به اندازه عناصر موجود در تصوير و يا محلي که آنها قرار گرفته اند، همپوشاني قسمتي از عناصر دورتر توسط عناصر نزديک تر، حس پرسپکتيو و عمق را در مخاطب ايجاد مي نمايد.
پرسپکتيو هوايي يا جوّي
وقتي شيء در دوردست ديده مي شود، کنتراست و وضوح آن نسبت به پس زمينه تصوير کاهش مي يابد و همچنين اشباع رنگ ها در آن کمتر مي شود. اين امر به علت پديده جوي و مولکول هاي هوايي است که بين عناصر تصوير و دوربين واقع شده اند.
هر چه فاصله عناصر تصوير از دوربين دورتر باشد، کنتراست و رنگ آن کمتر خواهد بود و در نگاه بيننده دورتر ديده مي شود و برعکس هرچه عناصر تصوير با کنتراست بيشتر، شارپ تر و رنگ غليظ تري ديده شود، در نظر بيننده نزديک تر حس مي گردد. به اين حالت پرسپکتيو هوايي يا جوّي (Aerial or Atmospheric Perspective) مي گويند. از پرسپکتيو هوايي در عکاسي از فضاي بيرون (Outdoor) خصوصا عکاسي منظره بطور شايع استفاده مي شود.
در صحنه هايي که چند لايه با فواصل مختلفي از دوربين وجود دارد (مثلا لايه هايي از کوه ها با دوري و نزديکي متفاوت)، پرسپکتيو هوايي به خوبي ديده مي شود. با قرار دادن بعضي عناصر مورد توجه در پيش زمينه (Forground) تصوير، مي توانيد حس عمق را تشديد کنيد.
پرسپکتيو ارتفاع
پرسپکتيو ارتفاع (Height Perspective) خصوصا در مواقعي که خط افق (Horizon) در تصوير موجود است مورد استفاده قرار مي گيرد. در اين نوع پرسپکتيو عناصر بصري که به خط افق نزديک ترند، نواحي دورتر تصوير را تشکيل مي دهند و عناصري که از خط افق فاصله بيشتري دارند ( يعني در بالا و پايين خط افق در ناحيه تصوير) عناصري هستند که به دوربين نزديک ترند. مثلا منظره ساده اي را تصور کنيد که از يک زمين چمن تشکيل شده است که تا خط افق امتداد دارد و در آسمان بالاي خط افق نيز ابر هاي لکه اي قرار گرفته اند که هر چه از خط افق به بالاي تصوير مي رويد لکه ابرها بزرگتر مي شوند چون به دوربين نزديک ترند. بنابراين در تصوير مذکور آنچه در خط افق است در دورترين حالت نسبت به دوربين ديده مي شود.
در پرسپکتيو ارتفاع يا قدّي، هر چه در آسمان (يعني بالاي خط افق) و هرچه بر روي زمين (يعني پايين خط افق) قرار گرفته است و به دوربين نزديک تر باشد از خط افق در وسط تصوير فاصله بيشتري دارد و هر چه در نزديک خط افق واقع شده باشد در دورترين موقعيت صحنه ديده مي شود.
درباره این سایت